Na etykietach produktów Soluvert znajdziesz określenie „biodegradowalna receptura”. Co oznacza biodegradowalność? Kiedy substancja jest biodegradowalna? Jak poznać biodegradowalność jakiejś receptury? Poniżej wyjaśniamy wszelkie wątpliwości z tym związane.
Substancja jest biodegradowalna, kiedy może zostać rozłożona na substancje organiczne przez mikroorganizmy takie jak: bakterie, grzyby lub algi (czyli ulega biodegradacji). Chodzi o to, żeby rozkład nie powodował szkodliwego oddziaływania na środowisko naturalne.
Aby poznać biodegradowalność jakiejś receptury testuje się ją w laboratorium. Ale uwaga, drogi Czytelniku, jest „biodegradowalność” i „biodegradowalność”. Można mówić, o produkcie, że jest biodegradowalny, choć ulega biodegradacji tylko w 20%. To „biodegradacja wstępna” lub „częściowa”. Taka jest definicja Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju.
Z drugiej strony, jeżeli receptury gwarantują biodegradację produktu powyżej 70% mówimy o „biodegradacji całkowitej” lub „ostatecznej”.
Wszystkie produkty Soluvert są biodegradowalne zgodnie z normą OECD 302B. Oznacza to, że w ciągu 28 dni ponad 95% substancji zawartych w formule produktu ulega zniszczeniu przez mikroorganizmy znajdujące się w otoczeniu. W efekcie tego procesu uwalniane są substancje całkowicie przyswajalne w środowisku naturalnym: woda, dwutlenek węgla, … Wszystkie produkty Soluvert przed wprowadzeniem na rynek są testowane pod kątem biodegradacji.